Co łączy Żulczyka, Sama Smitha i Adele?

Tytułowe pytanie nasunęło mi się samo, poprzez połączenie kilku faktów z kilku ostatnich miesięcy (Żulczyk), tygodni (Sam Smith), lat (Adele). Wiem, że połączenie nieco dziwne, może mało trafne, bo co może łączyć polskiego pisarza, piosenkarza geja, i smutną, grubą Adele?
Sporo.

Nie będę przedstawiał poszczególnych analiz biografii moich bohaterów skupię się na  tym co mają wszczepione w DNA, przez wszczepienie sobie w serca - geniuszu.

Wczorajszego wieczoru Sam Smith odbierając 4 statuetkę Grammy, jak przed laty Adele - podziękował za to samo. "Dziękuję osobie, w której jestem zakochany. Dziękuję, że złamałeś mi serce, to dla Ciebie jest ten album'.

Ironio losu, iskro Boża  wróżbita Maciej ze mnie żaden, ale o czym ja pisałem w poprzednim poście? O tragicznych życiorysach.

Już od dawna wiem, że każdemu z nas musi rozpierdolić serce, musimy potaplać się w gównie i trochę przestymulować na piątkowo-poniedziałkowych' tripach na 'imprezy na zabijanie' Musimy czuć potrzebę wyplewienia, wypalenia, zajebania. Musimy dojść do punktu, w którym jeszcze jeden kieliszek wódki stanowi absolutnie najwyższą z potrzeb w jakiejkolwiek piramidzie i hierarchii wartości. Musimy rzygać (dosłownie) naszym jestestwem, żeby w końcu pozostała w nas pustka, żeby gówno zamienić w słodką czekoladę, rzyganie tanim szampanem z biedronki na rzyganie tęczą, a zabijanie siebie zamienić na zabijanie osoby, która w nas ten  zapętlony shit wpędziła. Wyzbyć się wszystkich wartości, by odnaleźć je (i siebie przy okazji) na nowo. Zredefiniować swoje JA.
Można pisać, śpiewać, tańczyć do smutnych piosenek i prosić o sms w jakimś kolejnym tandetnym reality show. Byleby odreagować.
Przy odrobinie talentu i chęci w jednej z tych, czy innych dziedzin można stać się wielkim, pożądanym przez tłumy, pięknym w ich oczach. Można doznać tego niewyobrażalnego zaszczytu i uczucia spełnienia ze świadomością, że wydźwięk naszego imienia został synonimem słowa Artysta.

Kupiłem ,, Ślepnąć od Świateł'' Żulczyka zanim został nominowany do Paszportów Polityki, jako jedno z odkryć roku, nie potrzebowałem recenzji, zachęty, opinii. Wszedłem do księgarni przypadkiem wziąłem w rękę, otworzyłem na byle jakiej stronie i po 2 zdaniach wiedziałem, że jest wybitna, że jest mi bliska, że ta właśnie książka jest mną sprzed 2 lat.  Lustrzane odbicie mojego wkurwienia i światopoglądu. Lustrzane odbicie 80% wkurwionych ludzi rocznika 80,90+. Lustrzane odbicie ludzi skazanych na system i przez system - na życie w nie poukładanym jeszcze polskim wyobrażeniu o kapitalizmie i jego ubocznych skutkach ( roczniki 96,97 itd. idąc wzwyż).
Jedni są wkurwieni, inni zadowoleni, że ktoś o nich napisał, a debilizm nastolatków nie pozwolił im skumać jaką żałosnością ociekają wrzucając foto dzieła Żulczyka przy jakimś al'a drinku z hashtagiem 'genialna'. Tak, kurwa genialna bo o Tobie debilu, bo o twoich selfie w męsko-damskich rurkach i nowych vansach (new balance'ach?) jak wciągasz koks, zapijając wódą na placu zbawiciela za hajs rodziców idioto. (generalizuje, albo i nie - zależy).

Człowiek,złamany,zdystansowany, świadomy tej żałosności i jej braku, człowiek, który był na dnie i wdział tą ciemność i jadł ten shit. Tenże właśnie człowiek jest nieśmiertelny, nieprzewidywalny, gotowy na wszystko.
Depcząc go uważaj - może stać się wielki i będziesz żarł własne gówno w jego cieniu.

https://www.youtube.com/watch?v=OYatLc3a_qI < apropo Ślepnąc od Świateł i Żulczyka, kiedyś wrzucił to na fejsowego fanpage'a i się zajarałem.